Geluidsisolerend Geluidsisolatie van een wand
De index R, waarvan de berekening door de norm EN ISO 717-1 is gestandaardiseerd, kenmerkt de geluiddemping van een wand, d.w.z. het verlies bij de transmissie van luchtgeluid. Deze wordt alleen in het laboratorium gemeten en houdt slechts rekening met de directe transmissie (en dus niet met de zijdelingse transmissie!). R wordt uitgedrukt in dB(A). De index wordt gemeten voor het hele bereik van 100 tot 4000 Hz.
De basiscurve (in het blauw) wordt dB per dB verschoven tot de som van de ongunstige waarden (het roze punt onder de groene curve) zo groot mogelijk is, maar nog kleiner dan 10 dB over vijf octaafbanden (32 over 16 tertsbanden).
De Rw-waarde van de wand is de waarde bij 500 Hz van de verschoven (groene) curve.
Voor de hier weergegeven voorbeeldgrafiek is Rw = 40 dB(A).
Er werden twee corrigerende RW-indices gecreëerd om rekening te houden met de kenmerken van de geluidsbron:
- C is de correctie voor geluidsbronnen met weinig lage frequenties (snel wegverkeer, spelende kinderen, leefactiviteiten …)
- Ctr is de correctie voor geluidsbronnen met veel lage frequenties (stadsverkeer, vliegtuigen op grote afstand, discotheek …)
De geluidsverzwakkingsindex R van een wand/deur omvat dus drie termen en wordt als volgt uitgedrukt: Rw (C; Ctr)
Voorbeeld: een wand haalt Rw (C; Ctr) = 37(-1; -3).
Dit betekent dat de gewogen verzwakkingsindex 37 bedraagt.
Voor het dempen van stadsverkeergeluid corrigeert Ctr de geluidsisolatie naar beneden tot 34 dB en voor snelwegverkeer corrigeert C de geluidsisolatie naar beneden tot 36 dB.
Als het type geluid (analyse van het geluid) bekend is, kan Heinen de deur zo aanpassen dat de neerwaartse correctie C of Ctr minimaal is. Denk daarbij aan deuren voor een discotheek, een omgeving met veel lage frequenties.
